Wat te doen als zelfs een snelle vermindering van de broeikasgasuitstoot niet voldoende is om het klimaat leefbaar te houden? “Solar Radiation Management” (management van zonne-instraling) is een controversieel idee om de aarde kunstmatig af te koelen door een kleine fractie van het zonlicht tegen te houden – bijvoorbeeld door een parasol tussen zon en aarde, wolken witter te maken of de klimaateffecten van grote vulkaanuitbarstingen na te bootsen. Een soort pijnstiller voor het klimaatprobleem dus: het lost de onderliggende oorzaak (broeikasgasconcentratie) niet op, maar kan mogelijk wel de symptomen verzachten. Moeten we hier ver van afblijven? Of kan Solar Radiation Management ons laatste redmiddel worden? Claudia Wieners van het Instituut voor Marien en Atmosferisch onderzoek Utrecht legt uit.

Ruim 100 jaar geleden berekende Albert Einstein dat de bewegingen en botsingen van grote massa’s een soort “golven in de ruimtetijd” zouden veroorzaken. Lang leek het onmogelijk om dit soort minieme bewegingen te kunnen registreren. Inmiddels vormt het waarnemen van zwaartekrachtsgolven een nieuwe informatiebron voor astronomen. Er zijn grootste plannen om een speciale telescoop voor zwaartekrachtgolven te realiseren in Zuid-Limburg. Het zal een enorme technische uitdaging zijn en het grootste wetenschappelijk instrument dat ooit in Nederland is gebouwd. Frank Vermeulen legt uit hoe dit project tot stand komt en wat de betekenis zal zijn van deze Einsteintelescoop.

Hoe kan de Aarde opwarmen terwijl sommige winters ijzig koud zijn? Krijgen we in Nederland meer stormen, maar ook hittegolven? Rob Groenland van het KNMI is één van de wetenschappers die al jarenlang onderzoek doet naar het klimaat. In deze presentatie bespreekt hij de feiten in een spoedcursus ‘weer en klimaat’.

Astronomen denken dat het heelal 13,8 miljard jaar geleden ontstond uit een oneindig kleine ‘punt’.  Frank Vermeulen legt uit hoe men tot deze conclusie is gekomen en hoe in de afgelopen 100 jaar theorie en waarnemingen gebruikt worden om dit model te ondersteunen. En hoe recente waarnemingen dit model op de proef blijft stellen.

Speciale openstelling met korte presentaties over de actuele sterrenhemel en het thema ‘Lichthinder’. Bij helder weer gelegenheid om te kijken naar de sterrenhemel door de telescopen.

Maansverduistering.
Tijdens deze “Nacht van de Nacht” kunnen wij ook een gedeeltelijke maansverduistering zien. Het eerste contact met de bijschaduw om 20.01 uur is nauwelijks waarneembaar, maar zodra de maan om 21.35 uur de kernschaduw van de aarde raakt wordt de onderkant van de maan duidelijk donkerder. De maximale verduistering (helaas slechts 12%) is om 22.15 uur. De maan verlaat de kernschaduw weer rond 22.53 uur.

Ruim honderd jaar geleden ontwikkelde Albert Einstein zijn relativiteitstheorie, één van de basistheorieën voor de moderne sterrenkunde. Frank Vermeulen legt op een zo eenvoudig mogelijke manier uit hoe deze theorie tot stand gekomen is, wat zij inhoudt en welke consequenties dit had voor onze kijk op de wereld en het heelal.

De Belgische priesterastronoom Georges Lemaître wordt gezien als de geestelijke vader van de oerknaltheorie. Wie was hij en hoe ontstond zijn beeld over het uitdijende heelal? Gisela Reefman geeft een overzicht van het werk van deze bijzondere wetenschapper en de fascinerende theorie van de Big Bang.

Het astrolabium is een meetinstrument dat een schat aan informatie geeft over de stand van de Zon en de sterren. Al in oude culturen werd dit instrument gebruikt. Hoe werkt het en waar wordt hij voor gebruikt? Hendrik Hollander ontwerpt en bouwt al jaren prachtige zonnewijzers en astrolabia en neemt het publiek mee in de geschiedenis van dit bijzondere instrument.

.

Speciale openstelling met een presentatie ‘Op zoek naar een donkere hemel’ over de actuele sterrenhemel en het thema ‘Lichthinder’. Bij helder weer gelegenheid om te kijken naar de sterrenhemel en de planeten Jupiter en Saturnus door de telescopen.

In deze presentatie gaat astronoom Leon Houben (Radboud Universiteit Nijmegen) in op de veranderende manier van waarnemen in de moderne sterrenkunde. Daartoe duikt hij eerst in de wereld van de donkere materie, een voorbeeld van hoe onderzoek tot onverwachte ontdekkingen kan leiden. In het tweede deel wordt ingegaan op zwaartekrachtgolven. Wat zijn het en hoe worden die precies waargenomen? Een volledig nieuwe manier van het bestuderen van de kosmos, maar kunnen we daarbij nog wel spreken van ‘de objectieve waarneming’? Eén lezing over twee boeiende onderwerpen, waarna u mogelijk met meer vragen naar huis gaat dan u gekomen bent…

Onmeetbaar en niet waarneembaar. Oneindigheid is misschien wel één van de meest fascinerende concepten in de natuurwetenschap en filosofie. “Hoe kan het heelal oneindig zijn?” is een vraag die het publiek ons met regelmaat stelt. Wat bedoelen astronomen met oneindig en hoe komen ze op dat idee? Christiaan Schriks neemt u mee om op deze onmogelijke, ongrijpbare en onvoorstelbare vraag toch iets van een ‘antwoord’ te geven.